Interview: Rolo Tomassi

Hoewel het debuutalbum Hysterics nog niet zo gek lang geleden in Nederland verscheen, is de Rolo Tomassi al druk bezig met een tweede album. Onlangs liet de band via een bericht op Twitter weten dat ze in Los Angeles zijn begonnen met het opnemen van de opvolger.

In Engeland werd Hysterics al eerder uitgebracht en daar heeft de band inmiddels een aardige reputatie opgebouwd. Met strakke en heftige liveshows heeft de band flinke aandacht weten te trekken en het vijftal werd opgepikt door grote muziekbladen als NME.

Afgelopen zomer was de band in Nederland voor een aantal (festival)optredens. Op een kleine groep liefhebbers na, lijkt het Nederlandse publiek nog niet helemaal klaar te zijn voor de sonische aanvallen van deze jonge band uit Leeds. Wellicht dat daar met het tweede album verandering in komt.

Jullie zijn niet bepaald een doorsnee band met gemakkelijk in het gehoor liggende nummers, maar desondanks doen jullie het erg goed in Engeland. Verbaasd?
‘We doen het inderdaad heel erg goed voor een band die klinkt zoals wij. Ik bedoel, als we als Oasis of zo hadden geklonken dan was het begrijpelijker geweest. We zijn natuurlijk blij dat NME over ons schrijft, maar het is wel opvallend dat ze een band als wij ondersteunen. De gemiddelde NME -lezer zal hier niet z’n huiswerk op gaan maken. Maar blijkbaar zijn mensen meer bereid om afwijkende muziek een kans te geven, in tegenstelling tot een paar jaar terug toen Britse muziek wel heel erg hetzelfde klonk. Het feit dat muziekbladen aandacht besteden aan bands zoals wij is een goede zaak voor de muziek. Het betekent dat meer mensen in aanraking komen met meer extreme muziek.’

De band heeft stevige hardcore en mathcore wortels, door welke bands zijn jullie beïnvloed?
‘Toen we begonnen werden we vooral beïnvloed door hardcore bands als The Great Redneck Hope, Dillinger Escape Plan, The Red Chord en Converge. Maar gaandeweg zijn we naar andere muziek gaan luisteren. Joe, onze gitarist, luistert ook graag naar Igor Stravinsky, Claude Debussy, Dmitri Sjostakovitsj. Hij schrijft de meeste nummers, dus er zijn ook klassieke invloeden terug te horen in onze muziek.’

Opvallend is dat de jullie veel samenspelen met bands uit andere muziekstijlen, zoals Grammatics. Hoe dat zo?
‘We zijn erg goed bevriend met Grammatics, maar we vinden het leuk om met bands te toeren die anders dan wij klinken. Het is veel leuker om drie compleet verschillende bands te zien, dan twee slappe aftreksels van de hoofdband. Bovendien krijg je met een gemengd programma ook een gemengd publiek. Er komen mensen die anders nooit naar ons waren gaan luisteren en dat geldt ook voor de andere bands in zo’n tour.’

Hoe reageren mensen die eigenlijk voor een andere band komen op jullie?
‘Wisselend. Over het algemeen krijgen we positieve reacties, maar we krijgen ook weleens wat naar ons hoofd gegooid. En soms loopt het publiek de zaal uit.’

Jullie komen uit Leeds, heeft deze stad een levendige muziekscene en voelen jullie je daarmee verbonden?
‘Leeds is een prima stad voor bands, er is daar een hoop gaande. Naast ons en bands als Grammatics, Pulled Apart By Horses en Holy State zijn er nog een hele hoop meer bands die daar vandaan komen. Het is een universiteitsstad en er lopen daardoor een hoop creatieve mensen rond die met nieuwe muziek bezig zijn. Opvallend is dat het zich niet beperkt tot een muziekstijl. Het is meer dat iedereen hetzelfde ideaal nastreeft en niet zozeer hetzelfde geluid.

Het is meer een community dan een scene en het is meer landelijk dan regionaal. Er zijn in de UK een aantal bands die we erg leuk vinden en waar we graag mee samenwerken. We klinken niet hetzelfde, maar we hebben dezelfde opvattingen over toeren, wat we met onze muziek willen en met welke mensen we willen werken. Die samenwerking is dus meer gebaseerd op mensen dan op de muziek die we spelen.’

Betekent dit ook dat jullie veel zelf doen?
‘Jazeker. Lange tijd boekten we onze eigen shows, maar nu we full time bezig zijn met muziek hebben we een agent die voor ons de optredens boekt. Maar in Engeland is er een prima netwerk om dingen zelf te doen. Wat je ook ziet is dat bands die op grotere labels zitten, nog steeds de kleine bands helpen door ze mee te nemen op tour. Wat dat betreft denk ik dat veel bands waarmee we spelen net als wij een do it yourself achtergrond hebben.’