Category: portretten

Phosphorescent | Amsterdam | 2010

It’s Hard to Be Humble (When You’re From Alabama) zingt Matthew Houck op de nieuwe Phosphorescent-cd Here’s To Taking It Easy. Houck is misschien weinig bescheiden over zijn muzikale kunnen en hij mag graag beweren dat hij de beste band ter wereld heeft, maar verder valt het allemaal wel mee met die bravoure. Als ik hem in de kleedkamer van Paradiso tref, stelt hij zich met zachte stem voor en gedurende het gesprek stelt hij zich bescheiden en terughoudend op. Het wordt al snel duidelijk dat interviews geven maar een lastige verplichting vindt en dat hij niet van plan is het achterste van z’n tong te laten zien. Hij is de vriendelijkheid zelve, maar z’n antwoorden verzanden na lang nadenken nogal vaak in onafgemaakte zinnen en onverstaanbaar gemompel. Vooral bij vragen van meer persoonlijke aard, maar ook als ik informeer naar het verloop van de tour, lijkt het hem grote moeite te kosten om een antwoord te formuleren. ‘Het gaat erg goed. Deze tour is…’er valt een stilte. Houck denkt na, zoekt naar woorden en vervolgt zijn antwoord met ‘… ehm, great.’

Continue reading “Interview: Phosphorescent”

Sam Fogarino | Amsterdam | 2010

Sam en Paul zijn al een paar dagen in Amsterdam. Sam neemt het ervan om de stad wat beter te leren kennen, terwijl Paul in een studio in de buurt van het hotel aan een paar B-kantjes werkt. “Die arme jongen is nooit klaar met werken”, zegt Sam lachend.

Interpol is in ons land ter promotie van hun vierde album, dat ze gemakshalve Interpol hebben genoemd. Het schrijven en opnemen van de plaat verliep voorspoedig, maar tegen de tijd dat de opnamen werden afgerond, kreeg de band te maken met twee onverwachte tegenslagen. Ten eerste liep de samenwerking met platenmaatschappij Capitol stuk, maar nog vervelender was dat Carlos Dengler nadat zijn werk aan het album erop zat besloot de band te verlaten.

Continue reading “Interview: Interpol”

Villagers | Utrecht | 2010

Z’n ouders stuurden hem naar pianoles, maar toen hij op z’n twaalfde van z’n broer een gitaar kreeg, hield Conor O’Brien het voor gezien met die piano. Met de drie akkoorden die zijn broer hem had geleerd, begon hij direct met het schrijven van liedjes. Niet lang daarna richtte hij samen met een paar schoolvrienden The Immediate op en bracht een veelbelovende cd uit die door de critici lovend werd ontvangen. Maar van een opvolger kwam het niet meer, in 2007 werd de groep opgedoekt. Twee van de vier leden hadden er geen zin meer in en besloten iets anders te gaan doen. ‘Als je in een band zit, dan neemt dat een heel groot deel van je leven in beslag. Ze hadden geen zin meer in de opofferingen die ze ervoor moesten doen.’ Van doorgaan met twee vervangers was geen sprake, vertelt Conor, dus ging ook hij z’n eigen weg. De dag nadat de band bekend had gemaakt ermee te stoppen, schreef Conor z’n eerste liedje voor wat later Villagers zou worden. ‘Het was niet bepaald goed,’ lacht Conor, ‘maar sindsdien ben ik liedjes blijven schrijven.’

Continue reading “Interview: Villagers”

Angus & Julia Stone | Rotterdam | 2010

Voorafgaand aan hun show op Motel Mozaïque spreek ik Angus & Julia Stone in de lobby van hun hotel. Ze zijn net aangekomen uit Parijs, waar ze de avond ervoor een albumpresentatie hebben gegeven. Julia is erg goed gehumeurd en praat honderduit, terwijl Angus zich aan het gesprek probeert te onttrekken. Hij zit wat onderuit gezakt in een hoekje van de bank en houdt zich zoveel mogelijk afzijdig, maar Julia doet de nodige pogingen om hem bij het gesprek te betrekken. Als dat al lukt, dan drukt hij zich het liefst in zo min mogelijk woorden uit.
Continue reading “Interview: Angus & Julia Stone”