The Death Letters | Utrecht | 2009
‘We worden ook wel een beetje moe van dat geneuzel over de blues’
Zo moeilijk is het allemaal niet. Je vraagt een drummende vriend om Black Keys-covertjes te spelen, je schrijft een dozijn nummers die de pan uit rocken, je wint alle bandwedstrijden waar je aan meedoet en voor je het weet heb je een debuutalbum in de winkel liggen en sta je met lovende recensies in alle belangrijke muziekbladen. Dat is, in het kort, het verhaal achter het succes van The Death Letters.
Het is zaterdagavond en over drie kwartier opent de band in een bomvolle EKKO voor De Staat. Toch hebben Victor Brand en Jordi “Duende” Ariza Lora wel tijd voor een interview en een fotosessie. Voor het interview van start gaat worden nog wel de laatste voorbereidingen getroffen. De setlist moet nog worden opgesteld en er worden nog wat laatste details doorgenomen: wel of geen rook op het podium. Of een beetje rook. Er wordt getwijfeld tussen geen rook of een beetje – de optie veel rook is dan al afgevallen – besluit de band geen rook op het podium te willen. Of toch maar wel, zolang het niet te veel is.
